அம்மாவின் வயிற்றினிலே
பத்து மாதங்கள்
சுகமாய் தரித்திருந்து
இப் பூமிப் பந்தினில்
முதல் முறையாய்
பிறந்தேன் நான்
காலங்கள் ஓடியது
கல்யாணம் செய்துகொண்டேன்
வேதனைகள் சோதனைகள்
ஒவொன்றாய் வந்தபோது
ஒடிந்து போனேன்
நான் நானாக இல்லாதபோது
உயிர் தந்தாள்
வாழ வழி தந்தாள்
என் அன்பு மனைவியுமே
பிறந்தேன் நானும்
இரண்டாம் முறையாக!
இங்கு தனிமையிலே வெறுமை இந்த வெறுமையினை பொல்லாத தனிமையினை அகற்றவென்று தேடுகின்றேன் மனிதர்களை
Monday, March 29, 2010
Monday, March 22, 2010
காதல் கதை பேசும் கண் சிமிட்டும்
என் கைகளில் வலுவில்லை
கவிதைகள் வடிப்பதற்கு
மனம் மட்டும் அவளிற்காய்
ஓர் கவிதை புனைய விழைகிறது
மை தொட்டு காகிதத்தில் கை பரப்பி
எழுதவில்லை இக் கவிதை
இரத்தக் குழாய்களினால்
உதிரத்தை மை ஆக்கி
இதயத்தின் சுவர்களிலே வரைந்த கவிதை இது
இளமையிலே இனிதாக இருந்த வேளை
எழுதிக் குவித்தேன் நான் கவிதைகளை
ஒவ்வொன்றும் காதல் கதை பேசும்
கண் சிமிட்டும் கை அசைத்து
முத்தமிட்டு கவி பாடும்
என் கவிதைக்காய் தவமிருப்பாய்
என் கவிதைக்குள் நீ இருந்தாய்
உன்னுள்ளே என் கவிதை
உயிர்ப்பாய் உறவாடும்
என் வரவிற்காய் காத்திருப்பாய்
உறவிற்காய் தவமிருப்பாய்
அரவணைப்பாய் ஆரத் தழுவிடுவாய்
எனைக் காணாது
சில மணித் துளிகள் போனாலும்
மனம் ஒடிந்து துடிதுடித்துப் போய்விடுவாய்
இன்று
உடல் தளர்ந்து உளம் நொந்து
முதியோர் இல்லத்தில்
நான் முனகும் இக் கவிதை
கேட்பதற்கோ நீ இல்லை
என் அருகினிலே
நாட் கணக்காய்
மகளிர் மன்றம் என்றும்
மாரியம்மன் கோவில் என்றும்
மாறி மாறி ஓடித் திரிகின்றாய்
மறக்க முடியா
எம் காதல் நினைவுகளை
கவிதையாய் வடித்துவிட்டேன்
வந்து கேட்க மாட்டாயோ ஓர் முறை!
கவிதைகள் வடிப்பதற்கு
மனம் மட்டும் அவளிற்காய்
ஓர் கவிதை புனைய விழைகிறது
மை தொட்டு காகிதத்தில் கை பரப்பி
எழுதவில்லை இக் கவிதை
இரத்தக் குழாய்களினால்
உதிரத்தை மை ஆக்கி
இதயத்தின் சுவர்களிலே வரைந்த கவிதை இது
இளமையிலே இனிதாக இருந்த வேளை
எழுதிக் குவித்தேன் நான் கவிதைகளை
ஒவ்வொன்றும் காதல் கதை பேசும்
கண் சிமிட்டும் கை அசைத்து
முத்தமிட்டு கவி பாடும்
என் கவிதைக்காய் தவமிருப்பாய்
என் கவிதைக்குள் நீ இருந்தாய்
உன்னுள்ளே என் கவிதை
உயிர்ப்பாய் உறவாடும்
என் வரவிற்காய் காத்திருப்பாய்
உறவிற்காய் தவமிருப்பாய்
அரவணைப்பாய் ஆரத் தழுவிடுவாய்
எனைக் காணாது
சில மணித் துளிகள் போனாலும்
மனம் ஒடிந்து துடிதுடித்துப் போய்விடுவாய்
இன்று
உடல் தளர்ந்து உளம் நொந்து
முதியோர் இல்லத்தில்
நான் முனகும் இக் கவிதை
கேட்பதற்கோ நீ இல்லை
என் அருகினிலே
நாட் கணக்காய்
மகளிர் மன்றம் என்றும்
மாரியம்மன் கோவில் என்றும்
மாறி மாறி ஓடித் திரிகின்றாய்
மறக்க முடியா
எம் காதல் நினைவுகளை
கவிதையாய் வடித்துவிட்டேன்
வந்து கேட்க மாட்டாயோ ஓர் முறை!
Sunday, March 21, 2010
கேட்க மாட்டாயோ ஓர் முறை
என் கைகளில் வலுவில்லை
கவிதைகள் வடிப்பதற்கு
மனம் மட்டும் அவளிற்காய்
ஓர் கவிதை புனைய விழைகிறது
மை தொட்டு காகிதத்தில் கை பரப்பி
எழுதவில்லை இக் கவிதை
இரத்தக் குழாய்களினால்
உதிரத்தை மை ஆக்கி
இதயத்தின் சுவர்களிலே வரைந்த கவிதை இது
இளமையிலே இனிதாக இருந்த வேளை
எழுதிக் குவித்தேன் நான் கவிதைகளை
ஒவ்வொன்றும் காதல் கதை பேசும்
கண் சிமிட்டும் கை அசைத்து
முத்தமிட்டு கவி பாடும்
என் கவிதைக்காய் தவமிருப்பாய்
என் கவிதைக்குள் நீ இருந்தாய்
உன்னுள்ளே என் கவிதை
உயிர்ப்பாய் உறவாடும்
என் வரவிற்காய் காத்திருப்பாய்
உறவிற்காய் தவமிருப்பாய்
அரவணைப்பாய் ஆரத் தழுவிடுவாய்
எனைக் காணாது
சில மணித் துளிகள் போனாலும்
மனம் ஒடிந்து துடிதுடித்துப் போய்விடுவாய்
இன்று
உடல் தளர்ந்து உளம் நொந்து
முதியோர் இல்லத்தில்
நான் முனகும் இக் கவிதை
கேட்பதற்கோ நீ இல்லை
என் அருகினிலே
நாட் கணக்காய்
மகளிர் மன்றம் என்றும்
மாரியம்மன் கோவில் என்றும்
மாறி மாறி ஓடித் திரிகின்றாய்
மறக்க முடியா
எம் காதல் நினைவுகளை
கவிதையாய் வடித்துவிட்டேன்
வந்து கேட்க மாட்டாயோ ஓர் முறை!
கவிதைகள் வடிப்பதற்கு
மனம் மட்டும் அவளிற்காய்
ஓர் கவிதை புனைய விழைகிறது
மை தொட்டு காகிதத்தில் கை பரப்பி
எழுதவில்லை இக் கவிதை
இரத்தக் குழாய்களினால்
உதிரத்தை மை ஆக்கி
இதயத்தின் சுவர்களிலே வரைந்த கவிதை இது
இளமையிலே இனிதாக இருந்த வேளை
எழுதிக் குவித்தேன் நான் கவிதைகளை
ஒவ்வொன்றும் காதல் கதை பேசும்
கண் சிமிட்டும் கை அசைத்து
முத்தமிட்டு கவி பாடும்
என் கவிதைக்காய் தவமிருப்பாய்
என் கவிதைக்குள் நீ இருந்தாய்
உன்னுள்ளே என் கவிதை
உயிர்ப்பாய் உறவாடும்
என் வரவிற்காய் காத்திருப்பாய்
உறவிற்காய் தவமிருப்பாய்
அரவணைப்பாய் ஆரத் தழுவிடுவாய்
எனைக் காணாது
சில மணித் துளிகள் போனாலும்
மனம் ஒடிந்து துடிதுடித்துப் போய்விடுவாய்
இன்று
உடல் தளர்ந்து உளம் நொந்து
முதியோர் இல்லத்தில்
நான் முனகும் இக் கவிதை
கேட்பதற்கோ நீ இல்லை
என் அருகினிலே
நாட் கணக்காய்
மகளிர் மன்றம் என்றும்
மாரியம்மன் கோவில் என்றும்
மாறி மாறி ஓடித் திரிகின்றாய்
மறக்க முடியா
எம் காதல் நினைவுகளை
கவிதையாய் வடித்துவிட்டேன்
வந்து கேட்க மாட்டாயோ ஓர் முறை!
Subscribe to:
Posts (Atom)